Chrzest

           Dokumenty potrzebne do spisania aktu chrztu:

1.  Dowód osobisty.
2.  Akt urodzenia dziecka z USC.
3.  Dane o rodzicach chrzestnych /imiona, nazwisko, data i miejsce urodzenia, adres zamieszkania. Rodzice chrzestni dziecka mieszkający na terenie innych parafii potrzebują zaświadczenie, że są praktykującymi katolikami. Zaświadczenia te otrzymuje się w kancelarii parafialnej swojej parafii.
4. Potwierdzenie odbytej spowiedzi

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament (bez tego sakramentu nie można przyjąć pozostałych), który:

• gładzi grzechy,
• daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca), 
• czyni nas członkami Kościoła katolickiego,
• daje udział w kapłaństwie Chrystusa.

Pan Jezus ustanowił sakrament chrztu słowami:
"nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28, 19-20).
Chrzci się przez zanurzenie kandydata w wodzie lub przez polanie wodą jego głowy, wypowiadając przy tym słowa: "N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".
Konieczności przyjmowania chrztu domaga się Pan Jezus, który powiedział:
"Kto wierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony" (Mk 16, 16).
Powiedział też: "Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego" (J 3, 5).
Chrzest przyjmuje się jeden raz w życiu, ponieważ wyciska on na duszy niezatarte, duchowe znamię, "charakter", który uzdalnia ochrzczonego do uczestnictwa w kulcie chrześcijańskim.

Rodzice dziecka

Rodzice powinni przystąpić do Sakramentu Pokuty, a podczas Mszy świętej chrzcielnej do Komunii świętej.
W czasie chrztu dziecko powinna trzymać matka szczególnie w trzech momentach  (główka dziecka na prawej ręce):

• podczas obrzędów wstępnych i wniesienia dziecka
• podczas samego momentu chrztu sakramentu
• podczas błogosławieństwa

Po udzieleniu Chrztu, rodzice dziecka wdzięczni Bogu i wierni podjętym zadaniom, mają obowiązek zapoczątkowane na Chrzcie nowe życie rozwijać przez:

• chrześcijańskie wychowanie w rodzinie,
• nauczyć dziecko modlitwy,
• posyłać na katechizację,
• przygotować do Bierzmowania,
• przygotować do uczestnictwa w Eucharystii.

Religijne życie w rodzinie to jest:

• modlitwa,
• wzajemna miłość chrześcijańska będąca dla dziecka najlepszą szkołą wiary.
• życie sakramentalne rodziców i rodzeństwa (zwłaszcza chrześcijańskie świętowanie niedzieli)
  

Rodzice chrzestni

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1. Ukończył 16 lat
2. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić
3. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej
4. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest

Rodzice chrzestni maja obowiązek uczestnictwa w nauce przed chrzcielnej. Prosimy rodziców chrzestnych będących spoza naszej parafii o przyniesienie od własnego Księdza Proboszcza zaświadczenia potwierdzającego możliwość pełnienia godności chrzestnego(ej).

Z okazji Chrztu dziecka chrzestni powinni przystąpić do Spowiedzi i Komunii świętej. W przyszłości rodzice chrzestni powinni być także świadkami Bierzmowania swego chrześniaka i uczestniczyć w ważniejszych wydarzeniach jego życia (I Komunia święta, Ślub).  

Prawo Kościoła wymaga aby przyjmujący chrzest, jeśli to możliwe, posiadał chrzestnego (kan. 872 KPK). Dla każdego dziecka należy wybrać przynajmniej jednego chrzestnego, chrzestną lub dwoje chrzestnych (por. kan. 873 KPK).

Zadania chrzestnych są następujące:

• mają oni towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu dziecka,
• wraz z rodzicami mają przedstawić dziecko do chrztu;
• pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki (kan. 872 KPK).
• są współodpowiedzialność za chrześcijańskie wychowanie dziecka, zwłaszcza w przypadku, gdy dziecko utraci jedno lub oboje rodziców.

Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:

• aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują.
• aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku i jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie. (KPK, kan 868)